جناق را محکم در دستانمان گرفتیم ... غرق شد ثانیه ها

 

در صدای خنده یمان ...

 

شرط بستیم هرکه باخت بجای هر دومان در فراق بسوزد ...

 

دلت را تعارفم کردی و لبخند ریزی زدی و با چشمک گفتی :

 

" هرچه را نگیری این را که ... دلت نمی آید!!"

 

اشک در چشمان دلم حلقه زد ... به آغوش کشیدم دلت را ...

 

و تو خندیدی : " یادم تو را فراموش! "

 

و من از دل تو رفتم و تو ماندی در دلم با این بار امانتت ...

 

با عشق زلالت ...

 

از بعد تو غروب که میشود منتظر ماه مینشینم بلکه آرام بگیرد دلم

 

اما از تو چه پنهان ... بی تو نه خورشید روشنایی بر دلم می بخشد

 

و نه ماه آرامم میکند ...

 

کاش فرصت دوباره ای بود که عاشقم شوی ... که این بار تو !! ...

 

نه ؛ دلم نمی آید تلافی ات کنم فقط ...

 

فقط بیا و دلت را پس بگیر ... همین!!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

زینت سادات جعفری

 

 

 

 

 

 

نظرات شما عزیزان:

نويسنده : ADMIN | تاريخ : برچسب:متن ادبی,

| نوع مطلب : <-CategoryName-> |