قدم میزنم ...

در کوچه پس کوچه های دلم ... قدم میزنم!

 

هوا بارانیست ...

 

هوای دلم بارانیست ...

 

هوای دو نفره ایست اما من ... !

 

ولی خیالت تنهایم نمیگذارد ... با خیالت پرسه میزنیم و سر می کشیم

 

به تک تک دلتنگی های بی تو بودن ...

 

باران میبارد ...

 

تصور بودنت هوای دلم را بهاری میکند ...

 

شکوفه های شادی از تجسم صورت معصومت شکوفا میشوند ...

 

هوا بارانیست ...

 

و دل من تنها با خیال تو هم قدم میشود!

 

از حرارت دلتنگی ها و بی تو بودن ها گُر میگیرد دلم ...

 

میشود صلاة ظهر تابستان ...

 

هوا بارانیست ...

 

اما خیالت آنقدر مهربان است که دلم را تنها نمیگذارد

 

دلتنگم ...

 

دوریت باغ دلم را پژمرده کرده ...با غم فراقت  دلم صد رنگ میشود

 

و برگ ریزان میکند و پاییز میشود دلم ...

 

هوا بارانیست ...

 

خیالت همشانه ی دلم می شود ...

 

دیگر تاب دوریت را ندارم ...

 

زمستان شده است دلم ... قلبم یخ زده و تنها گرمای حضورت

 

میتواند آرامشم شود ...

 

هوا بارانیست ..

 

و حالا تنها خیالت از مرگ نجاتم می دهد ..

 

چهارفصل دلم تویی ... خیال توست !

 

نه فقط چهارفصل دلم ... تمام زندگیم تنها خیال تو شده!!

 

 

 

 

 

 

 

 

زهره احمدی

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

نظرات شما عزیزان:

نويسنده : زینت سادات جعفری | تاريخ : برچسب:,

| نوع مطلب : <-CategoryName-> |